-
1 langue
langue [lɑ̃g]1. feminine nouna. ( = organe) tongue• tu as avalé ta langue ? has the cat got your tongue?• je donne ma langue au chat ! I give in!• je ne voudrais pas être mauvaise langue mais... I don't want to gossip but...b. ( = langage) language• langue étrangère/parlée foreign/spoken language2. compounds* * *lɑ̃g1) Anatomie tonguetirer la langue — ( comme insulte) to stick out one's tongue ( à quelqu'un at somebody); ( au médecin) to put out one's tongue; ( avoir soif) to be dying of thirst; ( avoir des problèmes d'argent) to struggle financially
3) ( personne)4) ( forme allongée)•Phrasal Verbs:••avoir la langue bien pendue — (colloq) to be very talkative
* * *lɑ̃ɡ nf1) ANATOMIE, CUISINE tongueUn petit garçon m'a tiré la langue. — A little boy stuck out his tongue at me.
donner sa langue au chat — to give up, to give in
2) LINGUISTIQUE languagelangue maternelle — native language, mother tongue
3) (= étendue, bande)* * *langue ⇒ Les langues nf1 Anat tongue; avoir la langue blanche or chargée to have a coated ou furred tongue; tirer la langue ( comme insulte) to stick out one's tongue (à qn at sb); ( au médecin) to put out one's tongue; ( avoir soif) to be dying of thirst; ( avoir des problèmes d'argent) to struggle financially; donner des coups de langue to lick; se passer la langue sur les lèvres to lick one's lips; ⇒ chat, sept;2 Ling ( système) language; ( discours) speech; aimer les langues to love languages; langue vivante gén living language; ( comme matière) modern language; langue morte dead language; langue officielle/étrangère official/foreign language; langue artificielle/naturelle artificial/natural language; langue écrite/parlée written/spoken language; en langue familière/populaire/soutenue in informal/popular/formal speech; en langue vulgaire in vulgar language; professeur/centre de langues language teacher/centreGB; la langue de Racine the language of Racine; les industries de la langue language industries; ne pas parler la même langue lit, fig not to speak the same language; en langue anglaise in English; être un écrivain de langue anglaise to write in English; radio/journal de langue anglaise English-language radio/newspaper; les pays de langue anglaise English-speaking countries;3 ( personne) les langues vont aller bon train people will talk; mauvaise or méchante langue malicious gossip; être mauvaise langue to be a malicious gossip; être/avoir une langue de vipère to be/have a wicked tongue;langue d'apprentissage foreign language; langue d'arrivée target language; langue de bœuf ox tongue; langue de bois political cant; langue cible = langue d'arrivée; langue de départ source language; langue maternelle mother tongue; langue d'origine native language; langue source = langue de départ; langue verte slang.avoir la langue bien pendue○ to be very talkative; avoir la langue bien affilée to have a vicious tongue; les langues sont bien affilées aujourd'hui the knives are out today; tenir sa langue to hold one's tongue; avoir la langue trop longue to be unable to keep one's mouth shut; ça lui brûle la langue he's dying○ to talk about it; avoir qch sur le bout de la langue to have sth on the tip of one's tongue; prendre langue avec qn fml to make contact with sb.[lɑ̃g] nom fémininA.[ORGANE]avoir la langue blanche ou chargée to have a coated ou furred tongueune mauvaise langue, une langue de vipère a (malicious) gossiples mauvaises langues prétendent que... some (ill-intentioned) gossips claim that...c'est une langue de vipère she's got a venomous ou spiteful tonguemauvaise langue! that's a bit nasty of you!, that's a rather nasty thing to say!a. (familier & figuré) [avoir soif] to be gasping (for a drink)b. [avoir du mal] to have a hard ou rough timec. [être fatigué] to be worn outas-tu avalé ou perdu ta langue? have you lost ou (has the) cat got your tongue?avoir la langue bien affilée ou bien pendue (familier) to be a chatterbox, to have the gift of the gable vin délie les langues wine always gets people chatting ou loosens people's tongueselle n'a pas la langue dans sa poche (familier) she's never at a loss for something to say ou for wordsdans les réunions, il ne sait jamais tenir sa langue he can never keep quiet in meetingstourne sept fois ta langue dans ta bouche avant de parler (familier) think twice before you open your mouthB.linguistiquelangue cible ou d'arrivée target languagedans la langue parlée colloquially, in the spoken languagelangue source ou de départ source languagelangues anciennes ou mortes dead languagesb. [utilisées de nos jours] living languages2. [jargon] languagela langue populaire/littéraire popular/literary language3. [style - d'une époque, d'un écrivain] languagedans la langue de Molière/Shakespeare in French/EnglishC.[FORME]1. [généralement] tongue2. GÉOGRAPHIEune langue de terre a strip of land, a narrow piece of land -
2 langue
langue [lãg]〈v.〉1 tong2 taal♦voorbeelden:〈 figuurlijk〉 langue de bois • wollig taalgebruik, stereotiepe propagandataallangue de terre • landtonglangue de vipère, de serpent • kwaadspreker, -spreeksteravoir la langue épaisse • een beslagen tong hebbenavoir la langue liée à qn. • iemand dwingen ergens over te zwijgenavoir la langue trop longue • een lange tong hebbenmauvaise langue • kwaadspreker, -spreeksteravoir la langue bien pendue • goed van de tongriem gesneden zijntu a avalé ta langue? • heb je je tong verloren?lier la langue à qn. • iemand dwingen ergens over te zwijgense mordre la langue • zich op de tong bijten 〈 van spijt〉; het nog net binnenhouden 〈 wat men wilde zeggen〉tenir, garder sa langue • z'n mond houdenne pas savoir tenir sa langue • z'n mond niet kunnen houdentirer la langue à qn. • de tong tegen iemand uitsteken〈 figuurlijk〉 tirer la langue • dorst hebben; zich moeite geven; behoeftig zijn〈 spreekwoord〉 il faut tourner sa langue sept fois dans sa bouche avant de parler • men moet eerst denken, dan pas sprekenne pas avoir sa langue dans sa poche • niet op z'n mondje gevallen zijn→ couplangue mère • stamtaalun professeur de langues • een leraar vreemde talenlangue écrite, parlée • schrijf-, spreektaallangue véhiculaire • voertaallangue verte • argotlangue vulgaire • volkstaalf1) tong2) taal -
3 mauvaise langue
mauvaise languekwaadspreker, -spreekster -
4 langue
nf. (organe charnu ; langage, ensemble de mots propre à un peuple, à une époque, à un écrivain), dialecte, patois ; personne bavarde: langa (Bonneville, Cordon 083, St-Nicolas-Chapelle, Saxel 002, Thonon), lan-wa (Morzine), lêga (Albanais 001b BEA, Albertville 021, Annecy 003b, Balme-Sillingy, Bauges, Bellecombe-Bauges, Billième, Chambéry 025, Leschaux, Montagny-Bozel, St- Pierre-Albigny, Sevrier), lê-nga (Lanslevillard), LINGA (001a PPA, 003a, Aix, Arvillard, Beaufort, Lanslevillard, Notre-Dame-Bellecombe, Reyvroz 218b, Thônes, Villards-Thônes), lin-wa (218a, Bellevaux), lwinga (Crempigny). - E.: Bavard, Serpillère, Terre, Vantard.A1) langue bavarde et bruyante: tapè (d'boyandîre) nm. (003, 004, Genève 022), tapèta nf. (001, 022). - E.: Claquet.A2) mauvaise // sale // méchante langue langue, langue de vipère, personne médisante, médisant: langa de farè < langue de mèche de lampe> nf. (002), farè (021, Arvillard) ; môvé grwin < méchante bouche> nm. (001), beur grwê (025) ; kofa // môvéza langue langa <sale // mauvaise langue langue> nf. (002), môvéza gourza < mauvais gosier> (021) ; linga d'vipèra < langue de vipère> (001).Fra. Quelle mauvaise langue: kinta gourze (021) !A3) langue d'oïl: linga d'wà (001).A4) langue d'oc: linga d'ok (001).B1) v., avoir la langue bien pendue: avai preû langa < avoir beaucoup de langue> (002) ; avai bouna langa < avoir bonne langue> (002), avai bona linga (001) ; avai la langa byin dégazhyà < avoir la langue bien dégagée> (083).B2) avoir la langue bien pendue mais l'esprit peu enclin au travail ; être très bavard mais peu travailleur: avai k'la linga dsu < n'avoir que la langue dessus> (001) ; avai k'la linga d'bona < n'avoir que la langue de bonne> (001), n'avai ran ke la langa de bouna < n'avoir rien que la langue de bonne> (002) ; avai k'la linga k'marshe < n'avoir que la langue qui marche> (001) ; étre tot ê linga < être tout en langue> (001).B3) tirer la langue (ep. d'un chien, de qq. qui a soif...): langatâ < languir> vi. (002), trî la linga (001).C1) expr., langue de serpent (plante médicinale, qu'on mettait sur les plaies): lanhwâ d'sarpan nf. (081). -
5 langue
nf.1. anat. til; avoir la langue blanche, chargée, sèche tili oq, karash, quruq bo‘lmoq; tirer la langue à qqn. birovga tilini ko‘rsatmoq; loc.fig. tirer la langue suvsizlikdan tili osilib qolmoq; loc. avoir la langue bien pendue sergap bo‘ lmoq; avoir la langue trop longue tili bir qarich, quloch, vaysaqi bo‘lmoq; se mordre la langue tilini tishlab qolmoq; donner sa langue au chat o‘ylab topishdan voz kechmoq; tourner sept fois sa langue dans sa bouche avant de parler yetti o‘ylab bir kesmoq, avval o‘yla, keyin so‘yla; une mauvaise langue, une langue de vipère g‘iybatchi, chaqimchi, gap tashuvchi; elle est très mauvaise langue u judayam g‘iybatchi2. tilga o‘xshash, uchli narsa; langue de feu olovning tili; langue de terre uzunchoq yer bo‘lagi3. til, zabon; lexique et syntaxe d'une langue tilning leksika va sintaksisi; étude des langues tillarni o‘rganish; langues romanes, germaniques, slaves roman, german, slavyan tillari; langues mortes, vivantes o‘lik, tirik tillar4. lahja, til; langue familière, littéraire so‘zlashuv, badiiy adabiyot tili (uslub, stil)5. til (tilda ifodalash uslubi); la langue de cet écrivain est riche en images bu yozuvchining tili obrazlarga boy. -
6 langue
f1) анат. языкtirer la langue — 1) высунуть язык ( о собаке) 2) страдать от жажды; хотеть пить 3) перен. надрываться 4) перен. жаждать чего-либо; тщетно стремиться к чему-либо 5) перен. быть в нуждеtirer la langue à qn — показать язык кому-либо ( в насмешку)••avaler sa langue — проглотить язык, замолчатьavoir soif à avaler sa langue — томиться жаждойne pas avoir sa langue dans sa poche — за словом в карман не лезтьavoir la langue trop longue — не уметь держать язык за зубамиfaire une langue à qn прост. — целовать кого-либо взасосjeter [donner] sa langue aux chats [aux chiens] — отказаться разгадать что-либоse mordre la langue — прикусить языкse mordre la langue d'avoir parlé — раскаиваться в своих словахprendre la langue avec qn — вступить в переговоры, в разговор с кем-либоne pas savoir tenir sa langue — говорить некстати; не уметь промолчатьil faut tourner sept fois sa langue dans sa bouche avant de parler — надо хорошо взвесить свои слова; думай, что говоришьla langue va où la dent fait mal погов. — что у кого болит, тот о том и говорит2) язык, речьlangue maternelle — родной языкlangue étrangère — иностранный языкlangue commune — общий литературный язык••langues O школ. арго — Школа восточных языков3)langue glaciaire — ледниковый язык4) -
7 langue
f1. (organe) язы́к ◄-а►;faire claquer sa langue — щёлкать/по= restr. языко́м; je me suis mordu (brûlé) la langue — я прикуси́л (обжёг) [себе́] язы́к; tirer la langue — высо́вывать/вы́сунуть <пока́зывать/показа́ть> язы́к (pour taquiner); on tire la langue [— нам] хо́чется пить; passer sa langue sur les lèvres — проводи́ть/провести́ языко́м по губа́м ║ une langue de bœuf — говя́жий язы́кune langue chargée (pâteuse) — обло́женный язы́к;
║ fig.:une langue de feu — язы́к пла́мени; ● une langue de vipère — злой язы́к; une mauvaise langue — спле́тни)к, -ца; avaler sa langue — прогла́тывать/проглоти́ть язы́к, замолча́ть pf.; il a la langue bien pendue ∑ — у него́ язы́к хоро́шо подве́шен, он бо́ек на язы́к; il n'a pas sa langue dans sa poche — он за сло́вом в карма́н не ле́зет; j'ai le mot sur le bout de la langue — сло́во ве́ртится у меня́ на языке́; un coup de langue — зла́я шу́тка, ко́лкость; donner sa langue au chat — отка́зываться/отказа́ться угада́ть <реши́ть> что-л.; prendre langue avec qn. — вступа́ть/ вступи́ть в перегово́ры с кем-л.; tenir sa langue — держа́ть ipf. язы́к за зуба́ми; tu ne sais pas tenir ta langue — ты не уме́ешь молча́ть <держа́ть язы́к за зуба́ми>; tu nous fais tirer la langue pop. — ты нас ко́рмишь обеща́ниями fam. 2. (langage) — язы́к; речь f, une langue vivante — живо́й язы́к; les langues mortes — мёртвые языки́; la langue maternelle — родно́й язы́к; dans la langue. courante — в разгово́рной ре́чи; en langue russe — на ру́сском языке́; traduire de la langue russe en langue française — переводи́ть/ перевести́ с ру́сского [языка́] на францу́зский; le don des langues [— больши́е] ∫ спосо́бности к [иностра́нным] язы́кам <язы́ковые спосо́бности>; le sens de la langue — чу́вство языка́; il parle cinq langues — он говори́т на пяти́ языка́х; un professeur de langues — преподава́тель иностра́нных язы́ков; la langue du barreau — язы́к адвока́тов; la langue philosophique — язы́к фило́софов; la langue de Pouchkine — язы́к Пу́шкина ║ une langue de bois — казённый язы́к; la langue d'Esope — эзо́пов язы́кune langue de terre — коса́;
-
8 langue
lɑ̃gf1) ANAT Zunge f2) ( langage) Sprache flanguelangue [lãg]2 (langage) Sprache féminin; Beispiel: langue d'enseignement Unterrichtssprache; Beispiel: langue étrangère Fremdsprache; Beispiel: langue maternelle Muttersprache; Beispiel: langue officielle Amtssprache; Beispiel: langue verte Slang masculin►Wendungen: langue de bois Phrasendrescherei féminin familier; tourner sept fois sa langue dans sa bouche avant de parler nachdenken, bevor man spricht; donner sa langue au chat das Raten aufgeben; ne pas avoir la langue dans sa poche nicht auf den Mund gefallen sein; être mauvaise langue ein Lästermaul sein familier; avoir la langue bien pendue ein tüchtiges Mundwerk haben; tenir sa langue den Mund halten -
9 langue
f. (lat. lingua) 1. анат. език; 2. език, реч, говор; langue vivante жив език; 3. в съчет. langue de terre геогр. дълга ивица суша, вдадена във водата. Ќ ne pas savoir tenir sa langue не знам да си държа езика зад зъбите, недискретен съм; avoir un bњuf sur la langue говоря много, недискретен съм; délier la langue развързвам си езика; langue de bois неодобр. език на политическа пропаганда; une mauvaise langue човек, който много злослови; bain de langue потапяне в чуждоезикова среда (при езиково обучение); langue verte арготичен говор, арго; avoir la langue bien pendue умея да говоря; много говоря; avoir la langue trop langue не мога да пазя тайна; avaler sa langue мълча, не говоря нищо; langue de vipère зъл език; coup de langue клевета, клюкарство; se mordre la langue прехапвам си езика, замълчавам; il faut tourner sept fois sa langue dans sa bouche avant de parler много пъти помисли, преди да говориш; qui langue a, а Rome va с питане до Цариград се стига. -
10 langue
n. f.1. Avaler sa langue:a To 'keep mum', to hold one's tongue.b To stifle a yawn.c To 'snuff it', to 'croak', to die.2. General meaning: chatter, gossip. Avoir la langue bien pendue: To have the gift of the gab. Ne pas avoir sa langue dans sa poche: To have a glib tongue, to be quick on the verbal draw. Se mordre la langue:a To stop short of saying something.b To regret having said something. Faire aller les langues: To set tongues wagging. Etre mauvaise langue: To be a gossip-monger. Etre une langue de vipère: To be mean-mouthed.4. Avoir la langue qui fourche: To make a slip of the tongue. Zut, ma langue a fourché! No, that's not what I meant to say!5. Faire une langue fourrée: To exchange a 'French kiss'.6. Langue fourrée princesse: Cunnilingus.7. Tirer la langue:a To be near the end of one's tether, to show signs of exhaustion.b To be starving.c (of health or finances): To be in a bad way.8. Faire tirer la langue à quelqu'un (of employee or subordinate): To drive someone too hard.9. La langue verte: Argot, slang. -
11 langue
(mauvaise -) simi apaj (mod.);(personne à la - bien pendue) q'ara simi (mod.);(qui n'a pas sa - dans sa poche) q'ara simi (mod.);(en tirant la -) qallu sik'iyta (mod.);(nettoyer à coups de -) llunk'uy. -
12 langue
(la) d' Zunga; d' Schproch.(la mauvaise) s' Beesa Mühl, d' fracha Schnurra. -
13 mauvaise langue, une langue de vipère
Dictionnaire Français-Anglais > mauvaise langue, une langue de vipère
-
14 mauvaise langue
прил.общ. злой язык, сплетник -
15 mauvaise langue
nf(= personne) gossip, scandalmonger Grande-Bretagne -
16 mauvaise langue
mala lenguaDictionnaire Français-Espagnol des expressions et locutions > mauvaise langue
-
17 bonne langue
1) болтун2) ирон. (тж. mauvaise, méchante langue) злой языкJ'ai fait une scène abominable à Chopin qui a été dire à Petite Pauline du mal de Jessy... Je déclare qu'il a pris sous son bonnet toutes ces calomnies, qu'il est une mauvaise langue, et que Jessy est la meilleure créature du monde. (Lettres de G. Sand et de Pauline Viardot.) — Я устроила ужасную сцену Шопену, который говорил Полине гадости про ее собачку Джесси... Спешу заявить, что все это клевета, которую он высосал из пальца: у него злой язык, а Джесси - самое милое создание на свете.
S'il fallait en croire les mauvaises langues, la douleur que lui avait causé la mort de l'homme qui lui rendait des soins l'avait obligée de chercher une retraite où elle pût en paix entretenir ses ennuis. (P. Mérimée, Chronique du règne de Charles IX.) — Если верить злым языкам, горе, которое ей причинила смерть человека, заботившегося о ней, заставило ее уйти от светской жизни, чтобы на покое отдаться своей печали.
On regardait Angélique avec stupeur. La marquise du Plessis, qui était une très méchante langue, s'étouffait de nouveau de rire dans son éventail. (A. et S. Golon, Angélique, Marquise des Anges.) — Все остолбенело смотрели на Анжелику. Маркиза дю Плесси, у которой был очень злой зык, задыхалась от нового приступа смеха, прикрывшись веером.
-
18 être mauvaise langue
être mauvaise langueein Lästermaul sein -
19 язык
м.1) анат. langue fпоказать язык — montrer sa langue ( для осмотра); tirer sa langue ( из озорства)прикусить язык прям., перен. разг. — se mordre la langue2) ( средство общения) langue f; langage m ( речь); idiome m (о национальном языке, о диалекте)русский язык — le russe, langue russeживой язык ( на котором говорят) — langue vivanteчистота языка — pureté f du langage, correction f du langageошибки языка — fautes f pl de langueвладеть языком — posséder la ( или une) langueворовской язык — argot m des voleurs ( или des malfaiteurs); langue du milieuговорить на разных языках перен. — ils parlent des langues différentes3) ( как кушанье) langue f4) (удлиненная часть чего-либо) languette f; battant m ( у колокола)5) ( пленный) воен. разг. prisonnier mдобыть языка — capturer un prisonnier pour en tirer des renseignements6) ( система знаков) langage m••языки пламени, огненные языки — langues de feu, flammes f plнайти общий язык с кем-либо — arriver vi (ê.) à s'entendre avec qn, trouver un terrain d'entente avec qnу него язык хорошо подвешен — il a la langue bien pendue, bien affilée; il a une fière tapette (fam)язык до Киева доведет погов. — qui langue a, à Kiev va; qui langue a, à Rome va ( proverbe français)слово вертится у меня на языке разг. — j'ai le mot au bout de la langueу меня язык чешется разг. — la langue me démangeу меня язык не поворачивается разг. — je n'ai pas le courage de le direбежать, высунув язык разг. — courir comme un dératéэто развязало ему язык — ceci lui a dénoué ( или délié) la langueтрепать языком разг. — jaser vi, caqueter viу него что на уме, то и на языке — il dit bien ce qu'il veut dire; il ne garde pas ce qu'il a sur le cœur -
20 avoir
vl'avoir manqué belle — см. le beau
l'avoir belle — см. le beau
avoir la casquette — см. ras le bol
avoir des hardiesses avec... — см. avoir des hardiesses avec...
en avoir jusqu'ici, jusque-là — см. en avoir jusque-là
avoir oublié d'avoir... — см. avoir oublié d'avoir
avoir oublié d'être... — см. avoir oublié d'être
avoir ouï-dire — см. avoir ouï dire
- l'avoir- en avoir- y a pas
См. также в других словарях:
langue — [ lɑ̃g ] n. f. • fin Xe; lat. lingua I ♦ 1 ♦ Organe charnu, musculeux, allongé et mobile, placé dans la bouche. La langue, organe du goût. Filet, frein, muqueuse, papilles de la langue. Relatif à la langue. ⇒ lingual; gloss(o) . Avoir la langue… … Encyclopédie Universelle
langué — langue [ lɑ̃g ] n. f. • fin Xe; lat. lingua I ♦ 1 ♦ Organe charnu, musculeux, allongé et mobile, placé dans la bouche. La langue, organe du goût. Filet, frein, muqueuse, papilles de la langue. Relatif à la langue. ⇒ lingual; gloss(o) . Avoir la… … Encyclopédie Universelle
LANGUE — n. f. Organe musculaire charnu et mobile, revêtu d’une membrane muqueuse, placé dans la bouche et qui est le principal instrument de la parole et l’organe du goût. La langue d’un homme, d’un oiseau, d’un cheval, d’un poisson. La pointe ou le bout … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Mauvaise graine — Réalisation Alexander Esway Billy Wilder Acteurs principaux Danielle Darrieux Pierre Mingand Scénario Max Kolpé Hans G. Lustig Billy Wilder Dialogues Claude André Puget Musique … Wikipédia en Français
Mauvaise Graine — Données clés Réalisation Alexander Esway Billy Wilder Scénario Max Kolpé Hans G. Lustig Billy Wilder Acteurs principaux Danielle Darrieux Pierre Mingand Sociétés de production Compagnie nouv … Wikipédia en Français
langue-de-bœuf — langue [ lɑ̃g ] n. f. • fin Xe; lat. lingua I ♦ 1 ♦ Organe charnu, musculeux, allongé et mobile, placé dans la bouche. La langue, organe du goût. Filet, frein, muqueuse, papilles de la langue. Relatif à la langue. ⇒ lingual; gloss(o) . Avoir la… … Encyclopédie Universelle
langue — LANGUE. s. f. Cette partie charnuë & mobile qui est dans la bouche de l animal, & qui est le principal organe du goust & de la parole. La langue d un homme, d un oiseau, d un cheval, d un poisson. grosse langue. langue espaisse. langue mince,… … Dictionnaire de l'Académie française
Mauvaise langue, langue de serpent, de vipère, d'aspic — ● Mauvaise langue, langue de serpent, de vipère, d aspic personne qui se plaît à médire, à calomnier … Encyclopédie Universelle
Mauvaise base — Auteur Harlan Coben Genre policier Version originale Titre original … Wikipédia en Français
Langue d'aspic — ● Langue d aspic mauvaise langue, langue de vipère … Encyclopédie Universelle
langue — nf. (organe charnu ; langage, ensemble de mots propre à un peuple, à une époque, à un écrivain), dialecte, patois ; personne bavarde : langa (Bonneville, Cordon 083, St Nicolas Chapelle, Saxel 002, Thonon), lan wa (Morzine), lêga (Albanais 001b… … Dictionnaire Français-Savoyard